بررسی فقهی حقوقی دشنام و اشخاص مقدس و اهانت به مقدسات

نوع مقاله : علمی تخصصی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد جزا و جرم شناسی پردیس فارابی دانشگاه تهران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی پردیس فارابی دانشگاه تهران

چکیده

در قانون م. ا، مصوب ۱۳۹۲ در ماده ۲۶۲ «سب نبی» به عنوان یکی از حدود الاهی و در قانون م.)، مصوب ۱۳۷۵ در ماده ۵۱۳ اهانت به مقدسات اسلامی به عنوان تعزیر جرم انگاری شده است. دشنام عبارت است از اهانت لفظی که در معنا نزدیک قذف باشد؛ یعنی فحش ناموسی و اگر نسبت به اشخاص احصا شده در ماده ۲۶۲ و تبصره آن باشد، موجب حد اعدام و اگر نسبت به سایر اشخاص مقدس باشد، مشمول ماده ۵۱۳ و موجب تعزیر است. اهانت به مقدسات هم مشمول ماده ۵۱۳ قرار می گیرد که از لحاظ رفتار مجرمانه شامل گفتار و رفتار اهانت آمیز نسبت به مقدسات اسلامی است. از لحاظ تطبیقی در ایالات متحده آمریکا تا قبل از تصویب لایحه حقوق بشر در سال ۱۹۷۱ در برخی ایالات توهین به مقدسات جرم بوده است و بعد از تصویباین لایحه از این عنوان جرم زدایی به عمل آمد. در لبنان هم توهین به مقدسات مذهبی جرم است.

کلیدواژه‌ها