باتوجه به پیشرفت صنعت و تکنولوژی، و بروز پدیده های نوظهور اقتصادی مثل ارزهای دیجیتال، قراردادهای سنتی در معاملات کارساز نیست و روشهای خرید و فروش مدرنی به وجود آمده است که در بستر شبکه و نت انجام می شود. شیوع بیش از پیش معاملات آنلاین، راهکارهای فقهی جدیدی را می‌طلبد تا بتوان چنین معاملاتی را درچارچوب فقه مشروعیت بخشید؛ براساس همین ضرورت، این قلم متعهد شد و یکی از خیارات کاربردی مورد بحث در فقه را در این چهارچوب را مورد پژوهش قرار داد. تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی با تکنیک پیمایشی است. ابزار گرد آوری آن کتابخانه و داده های دیجیتالی است. با توجه به اهمیت و ضرورت پژوهش این سوال مطرح شد که خیار مجلس به لحاظ فقهی و حقوقی جه جایگاهی در قراردادهای الکترونیکی دارد؟. دست آوردهای حاصله به شرح ذیل است: 1. قراردادهای که به صورت الکترونیکی است بدون حالت منتظره و طرفین قادرند دریک زمان اقدام به برقراری ارتباط نموده و معامله را منعقد سازند، دراین نوع از قرار دادها خیار مجلس جریان دارد. 2. قرار دادهای که بین ایجاب و قبول در عقد فاصله می افتد و ارتباط فکری در یک زمان وجود ندارد، دراین نوع از معاملات الکترونیکی خیار مجلس راه ندارد.
)